riderblog - motoblogi społecznoœci scigacz.pl

Przygotowania

 Żeby ryruszyć w drogę trzeba się przygotować, to logiczne jak niewiele rzeczy na tym świecie. Akumulatorki naładaowane i spakowane, aparat, mały statyw, koszulka alpinestars i  ruszam na "podbój" stolicy! Za nim jednak wyruszam w drogę z Lublina do Warszawy, udaje się do miejsca z którego rozpocznie się moja podróż, czyli garażu. W tej oto świątyni stoi moja "żona" CB 500 i patrzy na mnie łaskawym wzrokiem okrągłej lampy... Kilka przejazdów pomiędzy garażami, bez szału praktycznie bez odkręcania gazu. Niby fajnie, ale słoneczko świeci, chciałoby się czegoś więcej...

Plecak?!

 Można być plecakiem na własnym motocyklu? Sprawa dyskusyjna, jednak nawet jeśli rozpatrywać to w takich kategoriach, to nie jest to złe uczucie. Z racji tego, że kat. A będzie się zaraz robić, nie zamierzałem oddalać się poza bramę garaży sam. Za sterami Paweł (oblatany jegomość), ja za nim i ogień! Nie, może płomień... Bez szału, rano jest ślisko, przy krawężnikach pustynia, a w nieckach asfaltu niewidoczny na pierwszy rzut oka lód. Jedynka, dwójka około 70-80km/h. Banan nie schodzi mi z twarzy. Ludzie patrzą się, jak na debili, ale my się tak nie czujemy. Jest fun i nawet nie czuć zimna...

Tymczasem

 Bez zbędnych zachwytów, czas ruszać w drogę samochodem, załoga skompletowana, let's do it! Droga jest dobra, mały ruch jak na tę porę dnia. Szybko docieramy do "Zakrętu". Po drodze wyprzedza nas Gixxer Srad. Wiosnę czuć w jego spalniach. Im bliżej ulicy Marsa tym więcej motocykli, od ścigaczy po skutery. Stolica przywitała nas prawdziwą wiosną, termometr w samochodzie pokazuje +15C. To już lato?! Emocje studzi korek. Dłuuuugi jak przystało na duże miasto. Dwa km w godzinę...

Szał

 Po wkroczeniu na teren wystawy widzimy tysiące osób. Trochę nas to irytuje, ale tak musi być. Nie będę opisywać modeli itd, bo pewnie już o tym czytaliście. Podziele się wrażeniami z oglądania. Wystawa mimo medialnego charakteru nie poraziła mnie zbytnio. Stoisk było dużo i były lepiej rozmieszczone niż w ubiegłym roku. Być może to czysto subiektywne odczucie, ale szerzej rozstawiono motocykle. Zwiedzający mieli więc okazje przejść między wybranymi modelami, a nie tylko przyglądać się jak kolejki "dosiadających" się rozrastją.

Raj?!

 Piękne hostessy, piękne motocykle, to chyba raj na zmiemi? Owszem, pytanie tylko co bardziej przyciągało uwagę, jednoślad czy niewiasta. Może odpowiedzcie sobie sami na to pytanie patrząc na zdjęcia. Bez wątpienia wystawa z Warszawy nie jest jakimś mega ważnym punktem dla wystawców. Nie mniej jednak pojawiło się kilka maszyn. które połetachły wrażliwe "motocyklowe podniebienie". Jednym z takich stymulatorów kubków smakowych była Honda rodem z MotoGp. Nie można jednak zapomnieć o Ducati Panigale. Tutaj warto podkreślić, że po raz kolejny Ducati wygrało w oficjalnych i nie oficjalnych rankingach. Najlepszy motocykl TAK!!!, Najładniejsze stoisko TAK!!!, Najładniejsza hostessa TAK!!! Można pogratulować i powiedzieć, że reszta może sobie pomażyć...

Chłodny osąd

 Cały ten "cyrk" daje do myślenia. Jest ok, tylko pytanie ile osób z oglądających kupi któryś z tych pięknych, nowych, pachnących motocykli, czy skuterów, a ile po wyjściu z salonu pomyśli, że za kilka lat dosiądzie jednej z tych maszyn kiedy trochę potanieją... Nie można mieć wsystkiego itp. powiedzienia doprowadzają mnie do szału. Prawda jest taka, że jest coraz trudniej i widać to po nas zwykłych ludziach. Kto z nas myśląc o założeniu rodziny, czy kupnie mieszkania pójdzie do salonu i weźmie sobie S1000RR? Chyba nikt... Jeśli trend rosnących cen paliw i nie proporcjonalnych zarobków będzie kontynuowany to Polska przesiądzie się na chińskie rowery, albo przywróci demokrację na ulicy. Nie chcę w tym miejscu tworzyć burzy medialnej o tym, jak jest źle itd, ale można powiedzieć, że kiedyś było lepiej i to nie będzie kłamstwo!

Sezon się zaczął, dla nie których się zacznie, ważne żeby być sobą i kochać to co się robi mimo miliona kłód, które codziennie trafiają pod nasze nogi. LWG!!! i oby żyło się lepiej!